شرق دور، فرصت نزدیک
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۸۰۶۶۸
فارغ از عقبه موفق سینمای ما در جشنواره شانگهای که توقع دریافت جایزه تازهای را ایجاد میکند، تمرکز روی موضوع دوم بسیار حائز اهمیت است و درصورت تحقق موضوعات مطروحه دستاوردهای خوبی به همراه خواهد داشت.
نمایندههای سینمای ایران در شانگهای
سینمای ایران با ۱۱ فیلم در بخشهای مختلف بیستوپنجمین جشنواره شانگهای حضور دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
استعدادهای جدید آسیا
اما سینمای ایران در بخشهای دیگر این رویداد هم حاضر است؛ در بخش استعداد جدید در آسیا و در میان ۱۲ اثر منتخب، دو فیلم «یکونیم اسب بخار» به کارگردانی رسول کاهانی و تهیهکنندگی محمود یاوری و فیلم «علت مرگ: نامعلوم» به کارگردانی علی زرنگار و تهیهکنندگی مجید برزگر است. در اولی که در بخشهای بهترین فیلمنامه، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول زن و بهترین فیلم، نامزد دریافت جایزه شده است، بازیگرانی چون سرور پیروانی، ابراهیم عزیزی، محمد اشکانفر و امیر باباشهابی بازی میکنند. فیلم دوم که بازیگرانی چون بانیپال شومون، علیرضا ثانیفر، ندا جبرائیلی، علیمحمد رادمنش و زکیه بهبهانی در آن حضور دارند، هم با نامزدی در چهار رشته بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین فیلمبرداری، حضور موفقی را تجربه میکند و بخت پیروزی در مراسم اختتامیه را دارد. نکته حاشیهای درباره علت مرگ: نامعلوم اینکه این فیلم از جمله آثار بحثانگیزی بود که باوجود برخی امتیازات، درنهایت نتوانست رای هیات انتخاب را برای حضور در چهلمین جشنواره فیلم فجر بهدست آورد و از این رقابت کنار گذاشته شد. از این جنبه حضور این فیلم در جشنواره بینالمللی شانگهای و چهبسا موفقیت آن در دریافت جایزه در قیاس با وضعیتش در جشنواره فیلم فجر کنایهآمیز خواهد بود. استعداد جدید آسیا، بخشی است که از سال ۲۰۰۴ به جشنواره شانگهای اضافه شده تا از نیروها و چهرههای جدید و تازه تجلیل شود. این بخش به بهترین فیلم، بهترین کارگردان، بهترین بازیگر مرد و زن، بهترین فیلمنامه و بهترین فیلمبردار که تجربه اول یا دومشان باشد، جایزه اهدا میکند. انیمیشن «پسر دلفینی» به کارگردانی محمد خیراندیش و تهیهکنندگی محمدامین همدانی هم در بخش انیمیشن بلند بیست و پنجمین جشنواره فیلم شانگهای حضور دارد. این انیمیشن موفق از جمله آثار پویانمایی موفق سینمای ایران است که بیش از ۲۱ میلیارد تومان در گیشه فروخت و در اکران منطقهای و جهانی هم عملکرد خوبی داشت. سینمای ایران در بخش مستند بلند جشنواره شانگهای هم با فیلم «مصائب محمود» به کارگردانی داوود عبدالمالکی حاضر است.
پانورامای آسیایی
در بخشهای غیررقابتی و پانورامای این دوره جشنواره شانگهای هم حضور چشمگیری دارد و فیلمهای «درب» هادی محقق، «جنگ جهانی سوم» هومن سیدی، «برادران لیلا» سعید روستایی، «خرس نیست» جعفر پناهی و در بخش زندهباد جشنواره، «زالاوا» ارسلان امیری، در بخش فانتزی نیمهشب و «شطرنج باد» محمدرضا اصلانی - که از قضا یکی از بهترین فیلمهای کارنامه زندهیاد فخری خوروش است - در بخش آثار مرمتشده با کیفیت ۴K به نمایش درمیآید. بیست و پنجمین جشنواره فیلم شانگهای که بعد از یک سال وقفه به دلیل شیوع کرونا برگزار میشود، از روز ۱۹ خرداد کار خود را آغاز کرده و ۲۸ خرداد با معرفی برگزیدگان به پایان میرسد.
ریاست هیات داوران بخش اصلی جشنواره امسال را یژی اسکولیموفسکی، سینماگر مطرح لهستانی به عهده دارد. جشنواره شانگهای در کنار جشنواره فیلم توکیو، یکی از مهمترین جشنوارههای الف آسیا و جهان است و تاکنون سینماگران بزرگی چه به عنوان شرکتکننده و چه به عنوان رئیس هیات داوران و اعضای داوری در این جشنواره شرکت داشتهاند. نوری بیلگه جیلان، امیر کاستاریکا، لوک بسون، الیور استون، دنی بویل، وونگ کار وای و کریستین مونجیو از جمله چهرههای سرشناسی هستند که در دورههای مختلف رئیس هیات داوران این رویداد بودهاند.
عقبه موفق
سینمای ایران کم و بیش یک پای ثابت جشنواره فیلم شانگهای است و در دورههایی هم جوایز مهم این رویداد را به افتخارات جهانی خود اضافه کرده. یکی از این دورههای موفق بیست و دومین جشنواره بینالمللی فیلم شانگهای بود که «قصر شیرین» به کارگردانی رضا میرکریمی، سه جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردان و بهترین بازیگر مرد را به دست آورد. ریاست آن دوره جشنواره را نوری بیلگه جیلان، کارگردان بزرگ و جهانی ترکیه به عهده داشت که هم در مراسم اختتامیه جایزه بهترین فیلم را به میرکریمی اهدا کرد و هم در یادداشتی به تمجید از قصر شیرین پرداخت و درتحسین آن نوشت: «فیلم آنقدر به خود مطمئن است که حتی برای یک لحظه در تمام طول زمانش به انسجام و اصالتش لطمهای وارد نمیشود. با این وجود که فیلم در فضا و زمانی محدود اتفاق میافتد، تمام زندگی به نحوی همانجاست.»
«مسیر معکوس» به کارگردانی ابوالفضل جلیلی، «عصبانی نیستم!» به کارگردانی رضا درمیشیان، «زرد» به کارگردانی مصطفی تقیزاده، «خرس» به کارگردانی خسرو معصومی و... از جمله فیلمهای دیگری هستند که در این چند سال اخیر حضور موفقی در جشنواره فیلم شانگهای داشتند و جوایز مهمی به دست آوردند.
دیپلماسی فرهنگی در جاده ابریشم
چرا حضور در جشنواره معتبر فیلم شانگهای برای سینمای ایران اهمیت دارد و حتی میتوان آن را استراتژیک دانست؟ فارغ از اینکه فیلمهای ایرانی ظرفیت مخاطبان خود را تا شرق آسیا هم گسترش میدهد و کسب اعتبارهایی از این دست، بازارهای جدیدی را پیش روی سینمای ایران میگشاید و وجه اقتصادی آن را در سطح منطقهای، قارهای و جهانی تقویت میکند، میتواند به یکی از مراکز مهمی هم در نقطه مقابل جشنوارههای سیاستزده غربی همچون کن و برلین و رویدادی چون اسکار تبدیل شود.
بهویژه در این یکی دو سال اخیر که گردانندگان این رویدادها تحت فرامین مستقیم سیاستمداران اروپایی و آمریکایی پیش میروند و در اعطای جوایز و امتیازات اعتباری، نگاه حب و بغضی سیاسی را لحاظ میکنند. در این مواجهه زاویهدار با نگاه رسمی ایران و بها دادن به نظرات مخالف کشور و اتخاذ سیاستهای تحریمی همچون عدم انتخاب نمایندههای رسمی سینمای ایران و فیلمهای پیشنهادی و عدم واگذاری غرفه و عدماجازه در بازار فیلمهای جشنوارههای برلین و کن در دوره اخیر، سینمای ایران میتواند در جهت تقویت دیپلماسی فرهنگی با کشورهای دوست و همسو چه در منطقه و چه در آسیا و چه در سطح جهانی گام بردارد و با رایزنیها و تعاملات مستمر و موثر، حضور در جشنوارههای سینمایی معتبری همچون جشنواره فیلم شانگهای را جدیتر و هدفمندتر از قبل دنبال کند؛ البته با یک رصد و مراقبت هنرمندانه تا جشنوارههای اینچنینی هم دچار آسیبها و آفتهای نمونههای غربی نشوند. خوشبختانه پشتوانه حضور درخشان سینمای ایران در جشنواره شانگهای، وجاهت استمرار هدفمند این تعامل و همکاری را میدهد، منتهی سینمای ایران باید پا را از یک حضور جشنوارهای صرف و کسب اعتبار فراتر بگذارد و مباحثی چون بازاریابی و بدهبستان و تولیدات مشترک سینمایی را هم در دستور کار قرار دهد. دیدار و گفتوگو با دبیر جشنواره فیلم شانگهای میتواند آغاز یک راه جدی با دستاوردهای بزرگتر باشد، به شرطی که بهجز همکاری و جلسات مستمر نهادهای جشنوارهای و سینمایی ایران و چین، دستگاههای سیاسی و اقتصادی دو کشور هم پای کار بیایند. جلسه اخیر محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی با سخنگوی وزارت خارجه و برخی سفرای ایران در کشورهای چین، هند، اندونزی، لبنان، تونس، آفریقایجنوبی و برزیل درخصوص گسترش تعاملات بینالمللی و همکاریهای فرهنگی و سینمایی، نوید توجه بیشتر و جدیتر در این زمینه را داد و امیدواریهایی درخصوص تحقق خواستی دیرینه برای حضور موثر و فرامرزی و جهانی سینمای ایران ایجاد کرد تا فارغ از موفقیتهای جشنوارهای، در بحث بازار و اکران بینالمللی و تولیدات مشترک و معرفی فرهنگ ایرانی و اسلامی هم شاهد نقش اثرگذار سینما باشیم. نقدا و عجالتا قدم اول و اساسی و خروجی کاربردی این نشست میتواند همین بیستوپنجمین جشنواره فیلم شانگهای و امضای تفاهمنامهها و قراردادهای عملی با چین در حوزه سینما باشد. انتظار میرود با کلید خوردن این اتفاق، این دیپلماسی فرهنگی با کشورهای دیگر هم گسترش یابد تا عناد و سنگاندازی معدود جشنوارههای غربی نسبت به سینمای ایران هم رنگ ببازد.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: شرق دور علی رستگار شانگهای بیست و پنجمین جشنواره جشنواره فیلم شانگهای بهترین کارگردان جشنواره شانگهای سینمای ایران بهترین بازیگر بهترین فیلم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۸۰۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آقای حسن فتحی! تکلیف ما با آخرین ساخته شما دقیقا چیست؟
آفتابنیوز :
فیلم «مست عشق» بالاخره پس از حواشی فراوان اکران شد و در نخستین روز نمایش عمومی خود، یک رکوردشکنی سهمگین از خود به جای گذاشت و توانست با جذب ۵۱ هزار مخاطب، رکورد فروش روز نخست سینما را از آن خود کند. مجموع فروش این فیلم برای روز نخست، ۳ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بوده است.
آخرین ساخته حسن فتحی یکی از مهمترین فیلمهای چند سال اخیر است که حاشیههای زیادی در اطراف آن شکل گرفت و حالا بعد از چند سال رنگ پرده دیده است. یکی از پروژههای مهم و بینالمللی سینمای ایران درباره شخصیت محبوب عارفان و صالحان مولانا جلالالدین محمد بلخی. در ادامه مروری داریم بر متن و حاشیه و اطلاعات فیلم مست عشق.
بازیگران و عوامل فیلم مست عشق
یکی از ویژگیهای جذاب فیلم مست عشق ترکیب حضور بازیگران آن است. از ستارگان مطرح سینمای ایران و ترکیه همگی در این اثر سینمایی دور هم جمع شدهاند و میتوان این فیلم را یکی از مهمترین و پرستارهترین آثار سینمایی چند سال اخیر دانست؛ پارسا پیروزفر بازیگر مطرح و محبوب سینمای ایران در نقش مولانا بازی میکند و شهاب حسینی نیز در نقش شمس تبریزی با گریمی متفاوت و دیدنی در این اثر حضور دارد. حسام منظور دیگر بازیگری است که یکی از نقشهای اصلی این فیلم یعنی شخصیت حسامالدین چلبی (همنشین و شاگرد مولانا) را بر عهده گرفته است.
بوراک توزکوپاران بازیگر مطرح سینمای ترکیه در نقش سلطان ولد (پسر بزرگ مولانا) حضور دارد. بوران کوزوم دیگر بازیگر مطرح ترکیه است که نقش علاءالدین (پسر مولانا) را بازی میکند. اما شاید یکی از مهمترین چهرههای این فیلم هانده ارچل ستاره تلویزیون و سریالهای ترکیه است که در مست عشق در نقش کیمیا خاتون (دختر مولانا) حضور یافته است. بنسو سورال در نقش مریم، سلما ارگچ در نقش کِرّا خاتون (همسر مولانا)، ابراهیم چلیکول در نقش اسکندر و خالد ارگنچ ستاره مطرح ترکیه که پیش از این در سریال دیدنی حریم سلطان بازیگر نقش محوری بود در نقش پدر مولانا، از دیگر بازیگران این فیلم هستند.
مهران برومند تهیهکننده این اثر است که با سرمایهگذاران کشور ترکیه این فیلم را تولید کرده و تمامی تصاویر در کشور ترکیه ضبط شده است. فاهیر آتاک اوغلو آهنگساز آثاری همچون عمر و حریم سلطان، آهنگسازی موسیقی فیلم را بر عهده داشته و علیرضا قربانی موسیقی تیتراژ آن را اجرا کرده است.
خلاصه داستان
داستان فیلم مست عشق بخشی از زندگی «مولانا» و «شمس تبریزی» در سالهای ۶۴۰ تا ۶۴۵ هجری قمری را به تصویر میکشد. این فیلم دربارهی رابطه «مولانا» با «شمس تبریزی» و عشقی که او نسبت به «شمس» داشت و تأثیر فراوان او بر زندگی و اشعار «مولانا» و عشق و ارتباط او با خدا و عرفان را به تصویر میکشد.
پرسش بزرگی که مست عشق مطرح میکند
صفحه اینستاگرامی فیلمتو که اخبار حوزه سینما را پوشش میدهد درباره ساختار فیلم مینویسد: آیا «مست عشق» سخنی تازه در باب یکی از رازآلودهترین روابط انسانی دارد؟ آیا سازندگان، مخاطب را به نکاتی مگو، ارجاع میدهند؟ پاسخ منفی است. پس چرا باید «مست عشق» را دید؟ به این دلیل که فیلم دارای هویتی مستقل است و خوانش مخصوص به خود از سوژه را دارد. وانگهی، یکی از کارکردهای سینما، تصویری کردن شنیدهها و خواندهشدهها است؛ حتی اگر حرفی تازه نداشته باشد.
مهم این است که حالا، در ویترین سینمای ایران فیلمی وجود دارد که فرازهایی از زندگی شمس و مولانا به همراه اتفاقات زمانه را تبدیل به یک روایت سرگرمکننده، با چاشنی قصه، فضاسازی، موسیقی، بازیهای خوب و ... کرده. تازه، در حد توان، تلاش کرده منصف باشد و از قدیسسازی و تاکید اغراقآمیز بر جغرافیا (ایرانی بودن مولانا) بپرهیزد. چون هدف اصلی فیلم همانی است که بارها شمس بیان میکند: «عشق یا تکلیف؟» و آنچه مولانا را از مرحله زهد به عرفان میرساند، رهایی از قید تکلیف و راهی شدن در وادی عشق است.
روایتی عامهپسند با حضور کمجانِ مولانا
الهه آرانیان در روزنامه خراسان مینویسد: در «مست عشق» حضور مولانا در قامت یک شاعر و عارف را خیلی کم رنگ خواهید دید و بیشتر روایت عاشقانه و معمایی از سرگذشت شمس تبریزی و اینکه چه بر سرش آمده و مرده یا زنده بودنش، شما را درگیر خواهد کرد. رفت و برگشت بین گذشته و حال و روایت آن چه قبلاً اتفاق افتاده و پل زدن به سمت آنچه در زمان حال رخ داده، به جذابیت فیلم کمک کردهاست. در روزگارِ مصادره مفاخر و بزرگان ایرانی، تأکید بر ایرانیبودن مولانا و زادهشدن او در بلخ و نیز زبان استوار فیلم نامه و استفاده از زبان رسمی فارسی در «مست عشق» شایسته تحسین است.
تیتراژ پایانی فیلم با صدای علیرضا قربانی و آهنگ سازی حسام ناصری از دیگر نقاط قوت آن است که در چند روز گذشته در فضای مجازی با بازخورد خوب مخاطبان همراه بودهاست. طراحی صحنه و طراحی لباس شخصیتها نیز متناسب با روزگار مولانا در قرن هفتم هجری است. عده قابلتوجهی از مخاطبان هم به تدوین فیلم انتقاد کردهاند. به هر حال «مست عشق» را با همه کموکاستیهایش باید دید و امیدوار بود که زندگی دیگر چهرهها و بزرگان فرهنگ و ادبیات این سرزمین هم به تصویر کشیده شود.
نظر کاربران چیست؟
آیدین سیارسریع: ساختن فیلمی درباره مولانا کار سختیه. اگه روی سیر و سلوک و تحول درونی مولانا تمرکز بشه جذابیتی برای مخاطب سینما نداره. از طرفی اگه کشمکش بیرونی اضافه و پرداخت هالیوودی پررنگ شه، میشه همین که دوستان زحمت کشیدن. ترکیبی از گیم آو ترونز و کلید اسرار. پس اصلا چه کاریه کلا؟
سوین: فیلم «مست عشق» بنظرم ارزش دیدن داره و جدا از بازیگران موسیقی فوقالعادهای داشت. هرچند میشه انتقادهایی مثل دوبله شدن دیالوگهای ترکی و کم بودن صحنههای شمس و مولانا مطرح کرد. بازیگری هانده ارچل اینبار عالی بود.
پرسفونه: واقعا از مست عشق خوشتون اومد؟ جز بازیگر خوشگل و دکور خفن چی داشت واقعا؟
محدثه: هانده ارچل یه استوری از مست عشق نذاشت حداقل بگه آره منم تو این کار بودم، بعد ما کم مونده رو تیشرتمون پوستر مست عشق رو چاپ کنیم چرا، چون ایران بعد عمری با یه کشور خارجی کار داده بیرون. ترکیه اونقدرا که باید و شاید خارجی نیست از هیجانت کم کن ایرانی.
مهرو: یه جوری از مست عشق بد میگید که آدم جرات نمیکنه بگه خوشش میاد. درسته شاهکار سینمایی نبود، وقتی اینقدر که داره له میشه هم نبود. همینجوری هم فتحی مجبور شده فیلم رو سلاخی کنه.
ماندانا: "مست عشق" رو دیدیم و به نظرم:
۱: بازی شهاب حسینی خوب نبود، حداقل نسبت به بازی ابراهیم چلیکول.
۲: فیلمنامهش خوب نبود، انتظاری که داشتم رو ندیدم، روایتهای سطحی داشت.
۳: جلوههای بصری قشنگی داشت.
۴: اگه کتاب ملت عشق بخونی برات جذابتره؛ که من نخوندمش!
منبع: سایت برترینها